"To go to Hell or fly Angelic, just take a pinch of psychedelic."
LSD, Wat is het precies?
LSD is een stof die is afgeleid van lysergeenzuur: het product van een natuurlijke schimmelsoort. LSD wordt meestal als papertrip gegeten. Dit is een klein stukje (eetbaar) papier waarop wat vloeibare LSD is gedruppeld. LSD wordt ook wel verkocht in de vorm van fel gekleurde, kleine tabletjes. LSD werkt al bij uiterst kleine hoeveelheden van duizendste milligrammen.
De geschiedenis van LSD
In 1938 produceerde de Zwitserse chemicus Albert Hofmann de vijfentwintigste verbinding uit lysergeenzuur bij zijn speurtocht naar nieuwe medicijnen. Het duurde nog vijf jaar voordat Hofmann bij toeval ontdekte wat voor wondermiddel hij had gemaakt. Bij het onderzoeken van LSD-25 kreeg hij zelf een miniscule hoeveelheid binnen.
Hofmann schreef: "Afgelopen vrijdag, 16 april 1943, was ik genoodzaakt 's middags mijn werk in het laboratorium te onderbreken en naar huis te gaan, omdat ik plotseling erg rusteloos en een beetje draaierig was geworden. Thuis ging ik liggen en verzonk in een niet-onplezierige, roes-achtige staat, die werd bepaald door een buitengewoon sterke verbeelding. In een soort droomtoestand, met gesloten ogen (Ik vond het daglicht onplezierig schel), nam ik een voortdurende stroom van fantastische beelden waar, bizarre vormen met een intens kaleidoscopisch kleurenspel. Na ongeveer twee uur werd deze toestand minder."
Klik hier voor het boek van Albert Hofmann: LSD - My Problem Child
De belangstelling voor de geheimzinnige werking van LSD-25 was gewekt en Hofmann begon met collega's aan een serie experimenten. Al gauw begrepen zij dat deze stof verwant was aan het al langer bekende mescaline. In 1927 had de Duitse farmacoloog Beringer erop gewezen dat een mescaline-ervaring leek op schizofrenie. De medicijnfabrikant Sandoz zocht in de psychiatrische hoek naar een toepassing voor LSD-25. Het middel kwam ter beschikking van psychiaters, om het in de behandeling als een "waarheidsserum" te gebruiken, dat verdrongen ervaringen naar buiten bracht. Ook begonnen sommige onderzoekers het middel zelf te gebruiken, om zo de toestand van hun patiënten beter te begrijpen.
Maar ook de CIA kreeg belangstelling. Was LSD-25 misschien bruikbaar bij ondervragingen of als biologisch wapen? Onwetende mensen kregen LSD toegediend, soms met fatale gevolgen. Pas twintig jaar later kwamen enkele praktijken van de CIA uit die tijd aan het licht. Intussen groeide de groep mensen die ervan overtuigd waren dat er met de 'psychedelica' meer te doen viel dan patiënten genezen of spionnen ondervragen. Schrijvers als Aldous Huxley en Ernst Junger zagen LSD-25, en andere entheogene middelen, als een sleutel naar een hoger bewustzijn.
In augustus 1955 nam de chemicus James Moore contact op met Wasson. Hij wilde mee op een expeditie en mocht mee, niet in het minst omdat hij een fonds kende dat wel 2000 dollar wilde bijdragen. Twintig jaar later werd bekend dat Moore en zijn geld door de CIA, de Amerikaanse inlichtingendienst, gestuurd waren. De CIA stopte miljoenen dollars in gevoelig medisch onderzoek. Zowel in de jaren vijftig als in de jaren zestig vertoonde de dienst een morbide interesse voor geestverruimende middelen omdat die wel eens dienst zouden kunnen doen als waarheidsserum bij verhoren of gekmakend wapen in de strijd tegen de communistische vijand. De middelen werden vaak zonder medeweten van de betrokkenen uitgetest op honderden proefpersonen, en voldeden nooit aan de verwachtingen.
Tot het begin van de jaren zestig bleef het gebruik beperkt tot een kleine groep psychonauten, geïnteresseerde kunstenaars en geleerden. Toen kregen enkele jonge onderzoekers van de Amerikaanse Harvard Universiteit in 1962 een grote hoeveelheid LSD-25 in handen. Zij namen het middel zelf in en beleefden entheogene, kosmische ervaringen. Vervolgens ontstond er een ideologisch verschil van mening tussen de eerste gebruikers als Hofmann, Huxley, Osmond en Junger en de nieuwe generatie met mensen als Leary, Hollinghead, Ginsberg en Vinkenoog. De "ouden" wilden alleen diegenen die daar klaar voor waren "omturnen", terwijl de jongeren daarentegen LSD-25 ter beschikking wilden stellen aan iedereen, om zo de wereld te veranderen. Vanaf die tijd verspreidde LSD-25 zich razendsnel in het westen.
In San Francisco ontstaat de "psychedelische revolutie". Overal verschijnen groepen en communes, die een andere manier van leven zoeken. De slogan "turn on, tune in, drop out" wordt de leidraad van de nieuwe generatie, geboren in en rond de laatste wereldoorlog. Jonge muzikanten "zien het licht" en verspreiden hun nieuwe boodschap onder de jeugd. Het is niet langer "Why must I be a teenager in love?", maar "Lucy in the Sky with Diamonds". Groepen als Grateful Dead, The Beatles en Jefferson Airplane bereiken miljoenen jonge mensen en overal popelt de jeugd om kennis te maken met het nieuwe tovermiddel.
In Amerika zingen jonge scholieren op de wijs van Vader Jacob:
Marihuana, marihunana,
LSD, LSD,
College kids are making it,
Highschool kids are taking it,
Why can't we?
Why can't we?
Ook in het "Magies Sentrum" Amsterdam, zoals de stad toen genoemd werd, hing er een verandering in de lucht. Er werd al geëxperimenteerd met hennep, opium en mescaline voordat LSD-25 hier ook bekend werd. De provobeweging draaide op volle toeren. Hoewel sommigen LSD-25 hadden afgewezen als "che-mies", verspreidde het gebruik zich snel, vooral toen het door jonge scheikundigen in Nederland zelf werd geproduceerd. Toen provoceerden de provo's het bange "klootjesvolk" door het idee te opperen LSD-25 door het Amsterdamse leidingwater te mengen. De autoriteiten, die sinds enkele jaren jacht maakten op wietrokers, grepen deze grap aan om LSD-25 en andere entheogene middelen tot harddrugs te bestempelen en te verbieden.
Hofmann, de uitvinder van LSD, heeft 11 januari 2006 zijn 100e verjaardag gevierd. Ter ere hiervan werd van 13-15 januari van dat jaar een grote conferentie gehouden in Basel, Zwitserland met meer dan 2000 bezoekers uit ruim 40 landen.
De werking van LSD
Het chemische LSD is niet, zoals het natuurlijke psilo, "mild van aard", maar heeft een streng karakter. In andere culturen was een jarenlange voorbereiding nodig voor iemand een innerlijke ontdekkingsreis mocht maken. Wij hebben nu een middel ter beschikking waarmee we binnen een uur daar kunnen zijn waar men vroeger een half leven over deed, maar dat betekent ook dat de problemen die men vroeger langzamerhand leerde overwinnen, nu in een klap op je afkomen. Het is niet altijd even leuk wat je ontdekt, als het "derde oog" zich opent. In iedereen zitten duistere kanten en schuilen er onbewuste addertjes onder het gras. Dat ontdekte Albert Hofman al bij zijn tweede proef met LSD-25: "Een demon had bezit genomen van mijn lichaam, mijn zintuigen en mijn ziel. De verschrikkelijke angst om krankzinnig te worden hield mij in zijn greep." Wij wijzen er dan ook nadrukkelijk op dat LSD-25 absoluut geen partydrug is. LSD-25 is een van de goedkoopste entheogene middelen, omdat de onbekende makers nog steeds idealisten zijn die werkelijk hopen op een maatschappelijke verandering ten goede. Voor ongeveer tien gulden beleef je een van de ingrijpendste ervaringen van je leven. Heb je geen ervaring met entheogene middelen, begin dan met een vrij lichte trip van maximaal 100 æg (microgram) Het beste is dat je vier uur van tevoren een gezonde, lichte maaltijd eet en dat je gedurende de hele trip (die ongeveer acht uur duurt) fruit en vruchtesappen bij de hand houdt. Ook warme kruidenthee kan heel lekker zijn. Zorg dat je darmen leeg zijn.
Na ongeveer drie kwartier begin je de werking te voelen. De eerste tijd moet het lichaam zich aanpassen. Sommige psychonauten nemen eerst ecstasy en dan na een uur LSD. Dat werkt positief op elkaar en maakt de LSD-werking minder heftig. Veel mensen trippen het liefst 's nachts, als het rustig is en de buitenwereld hen niet kan storen. Bovendien heb je in het halfdonker meer visionaire ervaringen, terwijl je in het licht meer in jezelf waarneemt. Zorg dat je op een plek bent waar je niet gestoord kunt worden en waar je je veilig voelt. Zorg er in het begin ook voor dat er iemand bij je is die je vertrouwt en die ervaring heeft met LSD.
De ervaring is zo indringend dat je daarna veel tijd moet nemen om alles te verwerken. Het is het beste als je een paar dagen vrij hebt en geen belangrijke dingen hoeft te doen, want pas na een dag of tien ben je volledig terug op aarde.
De effecten van LSD
LSD is een sterk hallucinogeen middel. Je ziet, hoort of voelt dingen anders dan ze in werkelijkheid zijn. Voorwerpen bewegen, vervormen of veranderen van kleur; een asfaltweg gaat bijvoorbeeld ademen. Zintuiglijke waarnemingen lopen soms in elkaar over. Muziek wordt gezien, een foto gehoord, kleuren geroken. De tijd wordt anders beleefd. Gebruikers hebben soms het idee dat de tijd stilstaat. Ook voelt men zich soms onwerkelijk of onecht. Het lijkt op hallucineren. Het zijn echter geen echte hallucinaties omdat men over het algemeen weet dat hetgeen men ziet of hoort niet met de werkelijkheid overeenkomt. Bij een (te) grote dosis kan dit verschil verloren gaan hetgeen grote angst kan veroorzaken.
Als de LSD eenmaal werkt, zie je dat alles leeft en vibreert. Je ziet energiestromen, aura's en intense kleurenpracht. Ook akelige dingen zie je sterker, dus het is verstandig je met mooie en prettige dingen te omringen. Je weet heus wel dat er veel ellende op de wereld is; zoek die dus niet expres op. Als je verbeelding open en vrij is, kun je de mooiste visioenen hebben, maar als je bang bent, neemt alles een angstaanjagende vorm aan. Het is belangrijk te weten dat alles wat je ervaart met je eigen verbeelding samenhangt, dat je voortdurend je eigen gevoelens projecteert op de werkelijkheid, die op zich niet goed of slecht is. Wij zien de dingen niet zoals ze zijn, maar zoals wij zelf zijn. Alles bestaat, schoonheid en lelijkheid, liefde en haat, betekenis en zinloosheid. Jij bepaalt zelf wat voor jou waar is. De "werkelijkheid" is iets subjectiefs.
Als je je niet lekker voelt, of nare dingen denkt en ziet, denk er dan aan dat je niets anders hoeft te doen dan je te ontspannen. Adem rustig en bedenk dat het je eigen angsten zijn die je ziet, dat het voorbijgaat. Sommige mensen krijgen tijdens een trip zin om te praten, te tekenen, te zingen, te dansen of te vrijen. Anderen zijn juist sprakeloos van verwondering of beleven de grootste avonturen zonder een vin te verroeren. Laat alles vanzelf gaan en forceer niets. "Go with the flow", zoals die uit jezelf opwelt. Soms zijn de eenvoudigste handelingen zeer ingewikkeld en dan is het prettig iemand in de buurt te hebben die je kan helpen. Gebruik tijdens de trip geen alcohol, koffie, tabak en andere gifstoffen, je zult er ook geen behoefte aan hebben. Iemand die toch alcohol drinkt in combinatie met LSD kan agressief worden. Hashish en wiet kun je wel roken, maar je zult merken dat je, zeker de eerste uren, geen behoefte hebt aan consumpties. Frisdranken en snoepgoed vallen met hun synthetische smaakjes genadeloos door de mand, zoals alle onechtheid, ook die van jezelf, ontmaskerd wordt.
Mensen met problemen of neuroses kunnen maar beter niet aan LSD-25 en andere entheogene middelen beginnen. Wat erin zit komt eruit, en als je grote problemen hebt, kan het te veel zijn om in een keer te verwerken. In "De Psychedelische ervaring", het handboek voor trippers uit de jaren zestig, staat de volgende raad: "Als een plotselinge noodtoestand in de buitenwereld het vereist, zullen thorazine of andere tranquilizers van het phenothiazine-type de effecten van psychedelische middelen stoppen. Gebruik geen tegenmiddelen als de reiziger alleen maar bang is." Ten slotte nog iets over het gerucht dat LSD-25 schadelijk is: bij "normaal" LSD-gebruik is er niets aan de hand. Twee of drie keer per jaar is voor de entheogene onderzoeker genoeg.
De duur van werking
LSD-25 heeft ongeveer een uur nodig om in te werken. Eenmaal ingewerkt houdt het gevoel 6 uur onafgebroken aan. Er zit geen echte opbouw in. Als je eenmaal in de stijging (The Rocket) zit bereik je snel de top en zo blijft het de komende 5 uur. Na 12 uur zijn de effecten helemaal afgelopen. LSD is zeer intens en je moet er echt de tijd voor nemen.
Bron: Erowid.org
Gerelateerde links
- The Albert Hofmann Foundation
- LSD Symposium 2006
- Erowid LSD Vault